[FIC SNSD] SWEET ON (BITTER) [JETI,TAENY,KRYSYOON]

SWEETON (BITTER)

JESSICA JUNG & TIFFANY HWANG & TAEYEON KIM

By Beyeon





Intro



 

ภายในรถตู้คันหรูของวงเกิร์ลกรุ๊ปชื่อดัง ‘SweetOn’ เวลา 21.39 น. ของวันที่ 24 พฤษภาคม 2013 นักร้องสาวสวยสามคนประกอบด้วย คิมแทยอน จองเจสสิก้าและยุนโบรา กำลังนั่งอยู่บนรถตู้คันหรูของบริษัท หลังจากเสร็จสิ้นตารางงานของวันนี้ รถตู้กำลังแล่นด้วยความเร็วคงที่ มุ่งหน้าเข้าสู่เมืองหลวงของประเทศเกาหลีใต้



“โบรา..มีหมาก ฝรั่งมั้ย?”เสียงแทยอนดังขึ้นก่อนเจ้าตัวจะชะโงกหน้ามาถามเพื่อนรักที่นั่ง อยู่เบาะหน้าของตน ข้างๆแทยอนนั้นมีเจสสิก้าที่กำลังนั่งแชทไปพลางหัวเราะไป


“เดี๋ยวนะ หาก่อน”โบราเอ่ยตอบเพื่อนตัวเล็กอย่างใจดี ก่อนจะค่อยๆค้นหาหมากฝรั่งให้อีกคน




“พี่คะ ช่วยขับเร็วกว่านี้ได้มั้ย?”จู่ๆเจสสิก้าที่นั่งเงียบก็ชะโงกหน้าไปพูดกับพี่ผู้จัดการที่เป็นคนขับรถ

“รีบทำไมล่ะ สิก้า”แทยอนหันไปถามเพื่อนอย่างสงสัย

“วันเกิดพี่มินยองน่ะ”เจสสิก้าเอ่ยตอบเพื่อนรักทั้งสองคน ก่อนจะหันไปสนใจมือถือต่อ

“แล้วจะไปทันมั้ยล่ะ?”โบราส่งหมากฝรั่งให้แทยอน ก่อนจะหันไปถามเจสสิก้า

“นั่นสิ กลัวไม่ทันจัง พี่คะ ช่วยขับเร็วๆหน่อยนะ”เอ่ยตอบเพื่อนก่อนจะหันไปตะโกนบอกพี่ผู้จัดการที่เป็นคนขับรถ



“เร็ว ที่สุดแล้ว เร็วกว่านี้คงต้องเหาะไป”พี่ผู้จัดการตอบกลับมาให้สามสาวหัวเราะเบาๆ เจสสิก้าพยักหน้าเข้าใจก่อนจะหันไปแชทต่อ แทยอนปลอกเปลือกหมากฝรั่งออกหยิบเข้าปากก่อนจะเริ่มเคี้ยวช้าๆดวงตาใสค่อยๆ ปรือปิดลง ส่วนโบรากำลังหยิบหูฟังเสียบใส่หู ก้มลงเปิดรายชื่อเพลงกดเล่นเพลง..เงยหน้าขึ้นมามองด้านหน้าดวงตากลมโตเบิก กว้าง แสงไฟที่กระพริบจากรถคันข้างหน้าที่วิ่งสวนมาสว่างจ้าสะท้อนเข้ามาในตัวรถ ตู้เสียงเบรคและเสียงแตรรถรอบๆดังสนั่นลั่นบริเวณ เสียงกรีดร้องตกใจของทุกคนในรถดังแสบแก้วหูและไม่นานทุกอย่างก็มืด สนิท......








ไม่!!! กรี๊ดดดดดด....








โครมมมมมมมมม...








ก๊อก ก๊อก ก๊อก



“สิ ก้า!!เจสสิก้า!!”ร่างบางของจองเจสสิก้าค่อยๆลืมตา หันไปมองรอบๆห้อง แล้วจึงถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน ยกมือเช็ดเหงื่อบริเวณหน้าผากอย่างลวกๆ ก้าวเท้าลงจากที่นอนเดินไปเปิดประตูให้เพื่อนรักตัวเล็ก คิมแทยอน


“อืม..”ส่งเสียงตอบรับออกไปให้คนที่มีสีหน้าแตกตื่นที่ยืนมองเธออยู่เบื้องหน้า

“อีกแล้วหรอ?”แทยอนถามเพื่อนรักที่เหงื่อซึมตามใบหน้าเนียน ท่าทางเหนื่อยอ่อนของอีกคนทำให้เธอรู้สึกหนักใจ เจสสิก้าพยักหน้าสองสามที

“ทำไมยังไม่นอนอีก?”เอ่ยถามเพื่อนตัวเล็กกลับ เมื่อเหลือบไปมองนาฬิกาบนฝาผนังพบว่าเวลาล่วงเลยมาจนถึง 1.45 น.

“คุยกับแฟนน่ะ..พอดีได้ยินเสียงเลยออกมาดู”

“โทษ ทีนะ..”เจสสิก้าเอ่ยบอกเพื่อนรัก ก่อนจะเหลือบไปมองโทรศัพท์ในมืออีกคนที่ยังไม่วาง เธอจึงขอตัวไปนอนต่อ..ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีทางนอนหลับ

“ฝันดีนะ”


“ฝัน ดีเช่นกัน อย่าคิดมากนะ..สิก้า”แทยอนจำได้ว่าเธอพูดประโยคนี้มานับครั้งไม่ถ้วนในรอบ หนึ่งเดือนที่ผ่านมา..นับตั้งแต่เราสูญเสียเพื่อนรักอีกคนในอุบัติเหตุครั้ง นั้น และพี่ผู้จัดการด้วย มีเพียงแค่เธอและเจสสิก้าที่รอดชีวิตแต่ก็เกือบจะเอาชีวิตไม่รอดเหมือน กัน..โชคดีที่มีหน่วยกู้ภัยอยู่แถวนั้นพอดี เธอหมดสติไปเกือบสามวัน ตื่นมากระดูกขาร้าว รอยแผลเต็มตัว ส่วนเจสสิก้าแขนร้าว รอยช้ำ รอยแผลเต็มตัวไม่ต่างกัน...






บาดแผลบนร่างกายน่ะไม่เท่าไหร่หรอก...ใช้เวลาไม่นานก็หาย

แต่บาดแผลในจิตใจของใครอีกคน...หยั่งรากลึกเกาะกินในใจแม้กระทั่งเวลาก็ไม่สามารถเยียวยามันได้






นับ ตั้งแต่วันนั้นมาเจสสิก้าก็มีอาการอย่างที่เห็น..ไม่ใช่ว่าเธอทำใจได้เร็ว แต่เจสสิก้าต่างหากที่ไม่ทำ..เอาแต่โทษตัวเอง ปิดกั้นตัวเองออกจากทุกสิ่ง..แทยอนพยายามแล้ว พยายามฉุดอีกคนออกจากฝันร้าย แต่เจสสิก้าปล่อยมือเธอทุกครั้งที่เธอจับรั้งไว้..ดูเหมือนเจสสิก้าจะมี อาการคล้ายๆคนที่เป็นโรคความเครียดที่เกิดจากการสูญเสีย(PTSD) ซึ่งเกิดจากสภาวะช็อค..แต่สิ่งที่เจสสิก้าแตกต่างคือผู้ป่วยส่วนใหญ่เมื่อ เป็นโรคดังกล่าวจะปฏิเสธความจริงที่เกิดขึ้น แต่เจสสิก้าไม่ใช่..เจสสิก้ารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเพียงแต่อีกคนเอาแต่โทษตัว เองและบางครั้งก็ยังมีอาการแปลกๆเช่นฝันร้าย ฝังใจกับเรื่องเก่าๆ หวาดกลัวกับเสียงแตรรถหรือแม้แต่เบรคที่ดังๆของรถยนต์ในบางครั้ง







“แทคะ!!”แทยอนยกโทรศัพท์แนบหูอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงคนรักดังขึ้นจากปลายสาย

“ค่ะ ฟานี่”

“มีอะไรรึเปล่าคะ?”

“เฮ้อ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ฟานี่จะไปทานข้าวรึยัง?”

“ค่ะ เดี๋ยวฟานี่ไปทานข้าว และไปสอบต่อเลย แทรีบไปนอนเถอะ ฝันดีนะคะ”

“โอเค ตั้งใจสอบนะ รักนะคะ คิดถึงฟานี่มากๆ”

“ฟานี่ก็คิดถึงแทค่ะ รีบไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้มีถ่ายรายการไม่ใช่หรอคะ?”

“โอเคค่ะ”





แทยอนวางสายจากคนรัก ทิฟฟานี่ ฮวัง ที่เรียนอยู่ต่างประเทศ..เพราะเวลาที่ไม่ตรงกันทำให้แทยอนต้องนอนดึกเสมอ.. แต่เธอชินแล้วล่ะ..ก็เราคบกันมาจะปีหนึ่งแล้ว แรกๆพวกเธอเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่แทยอนแอบรักทิฟฟานี่มาตั้งแต่ต้น..และเมื่อต้นปีคือช่วงเวลาที่เธอว่าง จากตารางงานเธอจึงบินไปหาทิฟฟานี่ และก็มีโอกาสขออีกคนเป็นแฟน ทิฟฟานี่ดูจะตกใจไม่น้อย..แต่ก็ให้โอกาสเธอ และเราก็คบกันมาราบรื่นจนจะครบรอบหนึ่งปีในอีกสองเดือนข้างหน้า...







“ทาน ข้าวเช้าแล้วหรอ?”แทยอนเดินออกมาจากห้องนอนในตอนเช้า เมื่อพบว่าเพื่อนอีกคนที่อาศัยอยู่ร่วมกันในห้องชุดสุดหรู กำลังนั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง เจสสิก้าหันมามองเล็กน้อยก่อนจะส่ายศรีษะ

“เฮ้อ..วันนี้มีถ่ายรายการ อาจจะเสร็จช้า เธอควรกินอะไรรองท้องนะสิก้า..”แทยอนเอ่ยบอกเพื่อนรัก..รู้ว่าพูดอะไรไปอีก คนก็ไม่ค่อยจะตอบสนองเท่าไหร่ ความจริงเธอเห็นด้วยที่จะย้ายหอพัก..เจสสิก้าหรือแม้แต่เธอเองก็ทำใจลำบาก มากขึ้นเพราะมองไปทางไหนเธอก็นึกถึงโบราทุกครั้ง..แต่ติดที่ว่าทางบริษัท อ้างกลับมาว่าถ้าพวกเธอย้ายจะดูไม่ดีแถมอาจมีผลเสียกระทบต่อชื่อเสียง…พวก เขาคิดถึงแต่ชื่อเสียง ภาพลักษณ์และรายได้ มากกว่าจิตใจของนักร้องในค่าย..เพราะแบบนี้แหละเจสสิก้าถึงอาการไม่ดีขึ้น

“อืม ฉันรู้แล้ว ขอบใจมากนะแท”

“ขอบใจเรื่องอะไร?”แทยอนขมวดคิ้ว ก่อนจะสาวเท้ามานั่งลงข้างๆเพื่อนรัก

“ก็ ขอบใจในทุกเรื่อง..ขอบใจที่อดทนมาตลอด เราเดบิวต์มาจะครบสามปีแล้วนะ ฉันรู้ว่าความฝันของพวกเรายังอีกไกล แต่ฉัน...เธอจะโกรธฉันมั้ย ถ้าฉันจะขอออกจากวง”

“อะไรนะ!! เธอบ้าไปแล้วหรอ เจสสิก้า!!”แทยอนผุดลุกขึ้น ตะคอกกลับทันที..รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่เดินมาถึงทุกวันนี้ ทำไม..

“ใช่ ฉันมันบ้า แทยอน เธอก็เห็นว่าฉันทำอะไร ฉันทำผิดต่อโบรา..ผิดต่อผู้จัดการ ผิดต่อทุกๆคนบนโลก..”น้ำเสียงเศร้าๆ สั่นเครือของเพื่อนรัก ทำให้แทยอนต้องยกมืออีกข้างมาจับไหล่บางของอีกคนไว้

“เธอจะแบกมันเอาไว้อีกนานแค่ไหน มันเป็นอุบัติเหตุ!!เจสสิก้า แค่อุบัติเหตุ..เข้าใจบ้างสิ”

“ไม่จริง ถ้าฉันไม่บอกให้พี่ยองโดขับเร็วๆ โบราคงไม่...พี่ยองโดก็ด้วย ทุกอย่างมันเป็นเพราะฉันแทยอน!!”

“รู้ อะไรมั้ย?สิก้า ตอนเป็นเด็กฝึกฉันชื่นชมเธอมากกับความตั้งใจ ความอดทนพยายามอย่างหนัก ฉันมีแรงฮึด มีแรงผลักดันมาจนถึงทุกวันนี้เพราะฉันมีเธอ..แต่เธอกลับจะทิ้งฉันในขณะที่ เรายังเดินอยู่บนเส้นทางของความฝัน”


“ฉันขอโทษแท..แต่ฉันทำไม่ได้..”


“เฮ้อ!!เรา คุยเรื่องนี้มาเป็นรอบที่ร้อยแล้วสิก้า เลิกโทษตัวเองสักที คิดบ้างมั้ยว่าโบราจะเสียใจแค่ไหน..ถ้าเธอไม่อยากทำตามฝันของเธอแล้ว ก็ช่วยทำตามฝันของโบรา...ช่วยทำให้วงของเราเป็นวงที่ดีกว่านี้ ไปได้ไกลกว่านี้..”




“ขอโทษนะแท...”ประโยคของเจสสิก้าทำ ให้แทยอนไม่พูดต่อ พูดไปก็เหนื่อยเปล่าๆ เหมือนพูดใส่กระจก ทุกอย่างสะท้อนกลับมาหมด...เจสสิก้าขังตัวเองไว้ในห้องมืด ไม่ยอมก้าวออกมาทั้งๆที่ภายนอกสว่างจ้า แต่อีกคนกลับไม่ยอมก้าวเท้าออกมา...










.........................................................

เรื่องนี้อารมณ์สีเทาๆ อาจมีสวีทบ้าง..
เพราะ sweet on นี่คงมาจากชื่อวงเท่านั้น ><
ส่วนเนื้อเรื่องมัน bitter ชัดๆ ฮ่าๆ

เอาไว้รออ่านกันนะคะ เรื่องนี้จ่ายค่าตัวไปเยอะคงมีช้ำกันบ้าง...

Thanks...
Beyeon


Love




________________________________
ปล.เรื่องนี้เปิดพรีออเดอร์อยู่นะคะ
ใครสนใจสอบถามรายละเอียดได้ค่ะ
1.lita-bee_lkp@hotmail.com
2.https://twitter.com/Litatoria

ส่วนเรื่อง I'm in love [Jeti] ก็ยังสามารถสั่งฟิคได้ค่ะ คลิกอ่าน